آب درمانی چیست؟


آب درمانی(هیدروپاتی) یعنی درمان امراض به وسیله آب. از زمانی که به یاد می آید، هم قبایل بدوی و هم ملل متمدن آب را برای درمان به کار می گرفتند. حتی حیوانات وحشی و اهلی دریافته اند، زمانی که بیمار می شوند، باید آب بیاشامند.


مصرف صحیح آب نه تنها تندرستی ما را حفظ می کند، بلکه در صورت از دست رفتن تندرستی یا بروز اختلال در آن از طریق پاکسازی مواد زاید از بدن، آن را باز می گرداند.

آب درمانی
استفاده از آب براى حفظ و تقویت تندرستى و درمان دردها و بیمارى‏ها را آب درمانى مى‏نامند.

روش اجرا چگونه است؟

آب درمانى مجموعه کارهایى است که در آن‏ها از آب براى بهبود

وضع جسمى یا روانى، تقویت سلامتى یا زیبایى، یا درمان دردها و بیمارى‏ها استفاده مى‏کنند و این استفاده به دو طریق درونى و بیرونى صورت مى‏گیرد. طریق درونى ساده است: نوشیدن روزانه آب خالص، یا آب شارژ شده )نقش گرفته(، یا آب معدنى خاص، یا آب دریا به مقدارى و مدتى که آب درمانگر تجویز مى‏کند. طریق بیرونى شامل انواع حمام‏گیرى‏ها و آب پاشى‏ها به بدن است.

این روش چه کاربردی دارد؟

آبپاشى با فشار: این نوعى درمان است که با کوبش شدید آب صورت مى‏گیرد. این روش نیروبخش و فرح‏بخش است ولى تحمل آن سخت است و بنابراین کاربرد خیلى گسترده ندارد و اشخاص پیر نمى‏توانند آن را تحمل کنند.

نمک مالى :
این روش نوعى آب درمانى مخلوط با مواد معدنى است. درمانگیران مى‏گویند که این روش به آنان احساس بهبود و تندرستى بیش از پیش مى‏دهد.

حمام دو جفتى:
در این روش دو جفت وان کوچک را کنار هم قرار داده‏اند. در یک وان آب سرد و دیگرى آب داغ دارد. درمانگیر در وان آب داغ به نوعى مى‏نشیند که پاهایش تا اندکى بالاى زانوها در وان آب سرد فرو رفته‏اند. یکى از نتایج این روش بهبود گردش خون در پاها و تسکین ناراحتى‏هاى پاهاست. یکى دیگر از نتایج آن بهبود وضع کسانى است که مشکلات لگن خاصره یا مشکلات مهره‏هاى پایین ستون فقرات دارند.

حمام نمک اپسوم :
این نوعى حمام براى عرق ریزى خیلى زیاد است. در وان حمام سه تا چهار کیلو نمک مى‏ریزند و وان را از آب داغ پر مى‏کنند و درمانگیر تا چانه در آن فرو مى‏رود. بیمار در این وضعیت عرق فراوان مى‏کند. پس از مدتى معین او را بیرون مى‏آورند و زیر دوش آب داغ مى‏برند و سپس ماساژ مى‏دهند و در حوله‏هاى ضخیم مى‏پیچند که بیش‏تر عرق کند. پس از یک دوش آب داغ نهایى بیمار را به بستر مى‏فرستند که استراحت کند.
روشهای دیگری همچون آبپاشى سوزنى، حمام حباب هوا، ماساژ زیر آبى و . . .
افزون بر آن‏ها، بسیارى روش‏هاى دیگر استفاده از آب براى فرح‏بخشى، آرام بخشى، تقویت عمومى بدن و نظام دفاعى بدن، تسکین دردهاى استخوانى – مفصلى، بهبود گردش خون، درمان بیمارى‏هاى پوستى، رفع خستگى مزمن، و مبارزه با افسردگى و غیره امروزه در درمانگاه‏هاى آب درمانى به کار گرفته مى‏شوند.

نوشیدن آب به مقدارى معین نیز خواص درمانى و پیشگیرى از بیمارى‏ها را دارد. پزشکان و بیولوژیست‏ها و کارشناسان تغذیه به ما مى‏گویند که هر آدم نیاز به حداقل هشت لیوان آب در روز دارد تا بدن او درست کار کند. برخی افراد روزه غذایى و قناعت به نوشیدن فقط آب در کل ۲۴ ساعت شبانه روز را گاهى براى پاک کردن بدن از مواد سمى به کار مى‏گیرند.

عکاسى به روش کرلیان نشان داده که وقتى درمانگرى از مکتب

شفابخشى انرژى درمانى با تمرکز فکر خود آبى را که مى‏خواهد به درمانگیر دهد به اصطلاح شارژ مى‏کند آن آب پهنه‏اى از انرژى فوق‏العاده را درون خود مى‏نمایاند که آب معمولى ندارد، و چنین است که احتمالاً انرژى طبیعى بدن آب درمانگر توان انرژیایى و درمانى آبى را که به بیمار خود مى‏دهد بیش‏تر مى‏کند.

محققین می گویند روش آب درمانى به این دلیل مفید است که آب درمانگران افرادى دلپذیرند و توجه و همدلى کافى به وضع جسمى و حال روانى بیماران مى‏کنند، و نیز این درمان در جوى و محیطى دلپسند که در بیماران آرامش عصبى و کاهش تنش و احساس بهبود جسمى و فکرى تولید مى‏کند اجرا مى‏شود. همه این عوامل به شخص درمانگیر کمک مى‏کنند انبساط عضلات و آرامش و سبکبارى یابد.

• طبقه بندی آب از نظر درجه حرارت:

 ۱) آب خنک تر از دمای بدن (۳۷ درجه)، اثر برانگیزنده، خنک کننده و محرک دارد.
۲)  آب گرم تر از بدن، تقویت کننده، نیرو بخش و قدرت آفرین است.
 ۳) آبی که داغ است آرامش به وجود می آورد و دردها را مرتفع می سازد ، ولی ایجاد خستگی مفرط می نماید.
 ۴) آبی که اندکی از درجه حرارت بدن پایین تر است، یعنی آب ولرم (۲۷ تا ۳۲ درجه) یا آب نه سرد و نه گرم (۳۲ تا ۳۵ درجه) همیشه سودمند است و برای مصارف عمومی مناسب است.

* چار چوب نظری آب درمانی :
نظریه اساسی و اصول هیدروپاتی را می توان به قرار زیر تشریح کرد:
ناخالصی های بدن، علت تمام بیماری هاست.

درد، آوای طبیعت است که به مغز هشدار می دهد که پناهگاه عضو مورد تهاجم دشمن قرار گرفته است و برای دفع میهمان ناخوانده یاری می طلبد.
داروهای شیمیایی زهرآگین در چنین مواردی صرفا بیماری را کنترل می کنند، ولی نمی توانند علت را مرتفع سازند. این داروها متعاقبا صدمات شدید تری عارض می کنند.
طبیعت درمان دهنده بزرگی است. بنابراین تمهیدات ما در گرو همکاری با طبیعت، در پاکسازی زواید از طریق مصرف داخلی و خارجی آب است که سالم ترین مطمئن ترین و بی آزارترین پاک کننده است.
بدن انسان سالم بیش از ۶۰ درصد آب دارد که درجه حرارت آن ۳۷ درجه سانتی گراد است. بدن روزانه مقداری آب از طریق پوست، شش هاکلیه ها و روده ها دفع می کند و برای اینکه در تندرستی باقی بماند، باید مقداری آب خالص را از راه غذا و آشامیدنی به بدن برسانیم.
برای آنکه تندرستی را حفظ کنیم، همیشه باید غریزه طبیعی را به منزله راهنما قرار دهیم.

علت اولیه تمام بیماری ها، باقی ماندن مواد مرضی در سیستم بدنی است. باکتری ها ازاین مواد زاید تغذیه می کنند. هیچ گونه باکتری در خون خالص اکسیژن دار و در مکانی که این مواد زاید یافت نمی شوند، نمی تواند رشد کند.
بیماری های مزمن در اثر تجمع این مواد مرضی در بعضی از مناطق بدن که بنا به دلایلی ضعیف تر از بقیه اعضا در دفع مواد زاید است، مانند ریه کبد کلیه به وجود می آیند که این مواد زاید سبب تضعیف و تخریب عضو گرفتار می شوند.
تمهیدات ما در علاج بیماری حاد یا مزمن باید کمک به طبیعت در خروج این موادزاید از بدن باشد که عملکرد اعضا را مختل می کند و این کار نباید با سموم یا تزریق مواد بیگانه در سیستم باشد که حالت بیماری را مشکل تر می سازد، پس آنگاه طبیعت با ناخالصی ها می ستیزد و موادی که برای بدن لازم نیست از بدن دفع می کند.
* ما به وسیله ی آب می توانیم

- هضم غذا را در بدن خود بهبود بخشیم.

- اجابت مزاج خود را فعال سازیم.

-  جریان ادرار را منظم کنیم.
 - پوست را پاک کنیم و منافذ را برای تعریق باز نگه داریم.

-   تعریق را کم کنیم، وقتی که بیشتر از حد باشد

 - خواب طبیعی و سالم داشته باشیم

 -درجه حرارت را به هنگام تب کم کنیم.
 - درجه حرارت را در شرایط لرز زیاد کنیم

 - جریان خون را تسریع نمایی

.- التهاب و احتقان را در هر جای بدن کاهش دهیم.
- از چرکی شدن هر قسمت ملتهب جلوگیری کنیم.

- در هنگام بیماری تشنگی را مرتفع سازیم

  -درد را به شیوه ای طبیعی، بدون داشتن اثرات ناگوار شایع داروهای سمی آرام کنیم.
 - به طبیعت در ریشه کن ساختن ناخالصی ها، سموم و … از بدن کمک برسانیم.

-آسیب های کبد، یرقان، سنگ صفرا، یبوست، قولنج، کهیر، چاقی و بیماری های تحلیل برنده را شفا بخشیم.
-اختلال در آشامیدن، تپش قلب، روماتیسم، نقرس، ضعف جنسی و … را بهبود نماییم.

) -بیماری هایی از قبیل گال، کورک و دمل، کیست سرطان، زخم های خورنده، خنازیر، لوپوس، سل، جذام و … را التیام دهیم.

)- از افراد ضعیف و خسته مراقبت کنیم و آنها را با طراوت و سرپا نگه داریم.
                                                                                                                                                                                                                                                               موارد احتیاط

آب های خنک تر را برای مدت زمان کوتاه تری باید به کار برد.
وقتی که بدن خشک می شود، نباید آب سرد را به مصرف داخلی رساند.
در کم خونی ها، درجه حرارت پایین، سیانوز و در خلال عادات ماهانه در افراد حساس، آب درمانی توصیه نمی شود.
آب گرم را نباید در افراد ناتوان که احساس کوفتگی می کنند، یا مستعد غش و ضعف هستند، یا آنهایی که مستعد گرمازدگی می باشند و یا در سکته به مصارف داخلی و خارجی بدن رساند.
آب ولرم، نه سرد و نه گرم، در درمان اغلب بیماری ها موثر است، به شرط آنکه توسط پزشکی مجرب در زمینه ی آب درمانی تجویز شده باشد.
آب دارای مواد معدنی اولیه و ناخالصی یا آغشته به رادیوم و … را نباید برای مصارف آشامیدنی به کار برد.

 

انواع مختلف درمان در آب

 

 

درمان طبیعی :
در طب اب درمانی بیماری بطور کاملا طبیعی و با استفاده از اب خالص درمان می شود ولی در سایر روشها از داروهای سمی وشیمیایی استفاده می شود که اثرات منفی وضررهایی بر روی سلولها وبافتهای حساس بدن می گذارند وبدن در برابر ان داروهای سمی واکنش نشان می دهد وبیماریهای دیگر را تحریک می نماید وهمچنین موجب مسمومیت تدریجی جسم می شوند .
درمان فراگیر:
در طب اب درمانی بیماریهای متعدد در جسم انسان درمان می شوند زیرا در این طب تمام اجزاء ودستگاههای بدن از عوامل بیماری پا کسازی می شوند ولذا بیماریهای متعدد بطور یکجا درمان می شوند ولی در سایر روشهای درمانی معالجات فقط بهمان بیماری اختصاص می یابد که برای درمان ان تلاش می شود .

 

درمان ریشه ای:                 
در طب اب درمانی بیماری بطور ریشه ای درمان می شود زیرا فرایند طب اب درمانی مقابله با ریشه های بیماری است وان ریشه ها سموم وذخایر انباشته شده می باشند که به روش اب درمانی تمام این ریشه های عامل بیماری کنده شده ودفع می شوند.
 

 

درمان یک نوبتی:
در طب اب درمانی بیماری در یک نوبت ودر مدت زمان بین ۱۰ الی۴۰ روز درمان می شود ولی در سایر روشها درمان در مدتهای طولانی وگاهی سالها طول می کشد .
 
نظافت وپاکسازی عمیق جسم:
در طب اب درمانی کل سیستم بدن یعنی تمام سلولها-بافتها-عصب ها-مفاصل- دستکاه گوارش و...... شستشو ونظافت می شوند وسموم و زباله ها وذخایر انباشته شده که عامل رشد ونمو میکروبها وویروسها وعوامل بیماری زا هستند از جسم خارج می شوند وهیچ روش دیگری این قابلیت نظافت و شستشوی عمیق جسم انسان را ندارند .
باز سازی جسم:
امتیاز بسیار مهم طب اب درمانی علاوه بر سایر مزایا باز سازی جسم فرسوده وخسته است زیرا در طب اب درمانی به تمام سلولهای پیر و فرسوده حمله می شود و انها را از جسم خارج می نماید وانسان تولدی دیگر می یابد و با خروج سلولهای مریض وکهنه وفرسوده و همچنین شستشوی سلولهای سالم بافتهاو عصب ها و سایر اجزاءودستگاههای

بدن انسان به سوی سلامتی و نشاط وشادابی و طراوت جسم باز می گردد و مکانیسم شستشوی کل سیستم بدن امتیاز بسیار خاص طب اب درمانی است و حیات دوباره به انسان می دهد چناچه خدای بزرگ می فرماید: وجعلنا من الماء کل شیء حیء - سوره انبیاء ایه ۳۰)و همه چیز را بواسطه آب زنده گردانیدیم(