فيبرهاي دياليزر توخالي مدرن دقيقاً مثل گلومولار ، باعث عبور الكتروليت ها ، آب و سموم باوزن مولكولي كم مي شوند در حالي كه عبور پروتئين هاي متوسط و بزرگ خون مثل آلبومين را كند مي كند . همجنين تصفيه خون نجات دهنده زندگي را براي 4/1 ميليون نفر در ايالات متحده فراهم مي كند . با اين وجود تكنولوژي موجود با مشكلات زيادي براي جمع آوري در يك اورگان مصنوعي بادوام يا قابل كاشت مواجه است . واضح ترين مشكل نفوذپذيري هيدروليك پايين غشاهاي موجود است براي داشتن سرعت فيلتراسيون معني دار در كارهاي كلينيكي ، فشار transmembrane 200 تا 400 ميلي متر جيوه براي غشا بوسيله پمپ هاي peristaltic اعمال مي شود . براي تلفيق اين تكنولوژي ها درون يك اورگان قابل كاشت به پمپ هاي ديگر ، ناحيه غشا خيلي بزرگتر و پيشرفت در تكنولوژي فعلي پليمر ها نياز منديم . رسوب غشا طول عمر آن را فعلاً با تكنولوژي موجود در حدود 100 ساعت محدود مي كند . آخرين و احتمالاً كامل ترين گلومروس به نظر مي رسد كه قابليت تصفيه مناسبي براي وزن ملكولي هاي حدود 60 كيلو دالتون را داراست كه احتمالاً ناشي از يكساني فوق العاده شكاف هاي ديافراگم گلومرال است . فيلتر هاي پليمري داراي طيف نرمال توزيع روزنه ها هستند كه اين ناشي از ويژگي هاي ذوب و طراحي پليمر است . بنا براين دستيابي به انتقال سريع از passage به retardation با افزايش وزن ملكولي در عمل مشكل است . يك فيلتر خون پايدار با sharp molecular weight cutoff و نفوذ پذيري هيدروليك بالا يكي از اهداف بزرگ مهندسي بافت كليه مصنوعي است .
